Eftelingeekhoorn
Te midden van roerig sprookjesgebeuren
rent onze kleine roodbruine kameraad
heen en weer, duikt bij mensen op, en gaat,
gewenkt door boomkruin en verre geuren.
Het diertje klimt, wil ijverig speuren
naar eikels en noten voor wintervoorraad,
daalt weer, waagt zich op plein en wandelstraat,
proeft kabouterkookkunst naast eethuisdeuren.
Tijdens het koude, witte jaargetij
verorbert hij zijn vruchtenverzameling,
toeft in boomhol of nest, van werken vrij.
De lange rust krijgt vaak omwenteling:
elfenzang en toverklank treffen blij
die pluimoren van de lome enkeling.
Han Messie
Reacties op 'Eftelingeekhoorn'
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?