Existentieel samen
ik zag je
met een lach
naar de
bloemen kijken
in het hoge gras
vingers streelden
de tere kleuren alsof
je de aarde ontmoette
in haar dagelijks
draaiende beweging
ik smolt om
bij je te zijn in
dat intiem samen
onder zomerluchten
zonder namen
in die stilte
van het leven
schoonheid te
horen in het lieflijk
kleuren wiegen
van de wind
in een volmaakt
natuurlijke setting
zo opent universum
zachtjes de hemel
wil melker
Reacties op 'Existentieel samen'
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?