Herfstwenken
Rondom het vertrouwde Slot Bommelstein
staan paddenstoelen langs vele wegen,
spreken een taal, die plechtig gezwegen,
wegwijzer naar nieuw beleven wil zijn.
Het Donkere Bomen Bos heeft een festijn
van geurige zwammen, aaneengeregen
tot kringen met tovermacht; allerwegen
scheppen boleten vaag vragend bewustzijn.
In de grotten van de Zwarte Bergen
heerst het Schimmelrijk zonder tijd, maar elk uur
zal hier geheime wetenschap bergen.
Joost toont zijn kunst vol smaak bij keukenvuur,
bereidt zijn truffels voor burgers en dwergen,
te gast na een heer Bommelavontuur.
Han Messie
Reacties op 'Herfstwenken'
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?