Langs de goot




ik zag
kou in
duizenden
kristallen
dwarrelend
vallen

waar stilte
vroeger
raasde
wagen zich
nu alleen
nog maar

patsers
op de weg
die glinsterend
hun lachende
bravoure
spiegelen

de gladde
toer fataal
afgebroken
in uitglijden
met val naar
bloedrood

dat sneeuw
in overvloed
doet smelten
het leven snel
laat verwelken
langs de goot

wil melker
10/12/2023

gedicht door: wil melker

Reacties op 'Langs de goot'

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?

Reactie plaatsen


Uw naam:

Uw reactie:

Ik ga akkoord met de voorwaarden