Twee wezens in één
Schilder Terpen Tijn
kijkt vanachter zijn ezel,
zegt "grofstoffelijk"
tegen al wat hij nog niet
wil of kan vereeuwigen.
Als zijn denkend oog
aanhoudende trillingen
ontwaart in hetgeen
misschien uitgebeeld zal zijn,
gaat het penseel wild te werk.
"Vibratie" klinkt luid
vanuit de kunstenaarsmond.
De ruwbast koestert
heel eigen woorden in een
onvermoed fijnzinnig brein.
De driftige aard
viert hoogtij wanneer hij eens
razend dreigt en scheldt
op heer Bommel, gesust wordt
door vredestichter Tom Poes.
Han Messie
Reacties op 'Twee wezens in één'
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?