De Vlieren
In Breda 's buurt "Heuvel" prijkt een gebouw,
toont in zijn zalen schone afbeeldingen
van 't winkelpleins gewezen woningen,
is vol zachte schemer, wazig, bleek blauw.
Hierbinnen daalt stemming als milde dauw
neer op gezelschappen en eenlingen.
In de ruimte galmt soms welluidend zingen;
stemmen luiden plooibaar: wijd, dan weer nauw.
De toog noodt met glanzende lach tot drinken,
warm dampend, opwekkend: één in genot.
Letterkunde mag in de kast blinken.
Gesprekken, ernstig of vermakelijk zot
hoor je moedig, ontspannen weerklinken;
verdraagzame vrijheid is hun gebod.
Han Messie
Reacties op 'De Vlieren'
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?