Middernacht

Rookpluimen kringelen in avondse lucht,
verduisteren de avond dieper
Als zwartgrijze mantels stijgen ze noordwaarts,
hun brandende oorsprong afwendend

Het is nu maanlicht dat zich de avond toe-eigent
In samenspraak met ruisende takken,
tekent het zeeachtige straatsteengolfjes
Naarmate de avond verstrijkt worden de patronen vager,
tot ze bij middernacht zijn opgelost

gedicht door: Paul Duyvesteyn

Reacties op 'Middernacht'

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?

Reactie plaatsen


Uw naam:

Uw reactie:

Ik ga akkoord met de voorwaarden