Dagomslag
De avond stroomt mijn keuken binnen
Op straat is rust enige wandelaar
Mijn gevoelens verdonkeren met deze dagomslag
Aan mijn keukentafel gezeten staar ik onophoudelijk naar buiten
Na verloop van tijd sluit ik de gordijnen
Ik ga verzitten en probeer me niet te laten overrompelen
Pak een boek, zoek achtergebleven pagina's,
terwijl de avond bladzijden beschaduwt
Reacties op 'Dagomslag'
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?