Ophaalbrug

Middaglicht beitst op een groene ophaalbrug rijkgekleurde watertekeningen
Miezerige waterdruppeltjes druipen geleidelijk leuning afwaarts
Zo weven zij een gedurig wisselend breiwaterpatroon
Op de brugbedekking onstaan kleine schimmelende regenwaterplasjes

Een rij gehaaste schoolgangers zet
voorzichtige stappen op verrotte brugplanken
Bij de laatste blijft zijn schooltas
achter een ijzeren uitsteeksel haken,
de rest loopt onverstoorbaar verder

Eenmaal eenzaam achtergelaten blijft de brug
zwierig de doodlopende sloot overspannen
Er zijn geen passerende vaartuigen meer,
alleen door modderwater ploegende eenden en zwanen

In ver verleden werd regelmatig de brug opgehaald
Hij stak dan vol trots zijn dek hemelwaarts
Dorpen verder was deze brugverwaandheid te bewonderen
Nu overheersen roestsporen oudtijdse schoonheid

gedicht door: Paul Duyvesteyn

Reacties op 'Ophaalbrug'

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?

Reactie plaatsen


Uw naam:

Uw reactie:

Ik ga akkoord met de voorwaarden