Drempel

Ergens op een wijdse plek verrijst een deur
Van dichtbij vuurrood van kleur
Zoals ondergaande zon vlammen in ogen exposeert
Of hels vuur een gelaat doet schitteren

Hij staat op een kier
Zo is een glimp van het voorland op te vangen
Bij geheel geopende deur
lijkt een stap naar toekomst mogelijk

Alleen de drempel vormt een uitdaging
Hier overheen stappen boezemt vrees in
Hij symboliseert hedense tijdelijkheid
Is zowel begin als eind

gedicht door: Paul Duyvesteyn

Reacties op 'Drempel'

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?

Reactie plaatsen


Uw naam:

Uw reactie:

Ik ga akkoord met de voorwaarden