Wastobbe
Een grijsgehaarde vrouw staat gebukt over haar emmer
Zij wringt versleten gewassen onderrroken met de hand
Vaal grijze zeepbellen warrelen op een straatstenen vloer
Haar handen tonen diepe groeven van maandagse wasbeurten
Zweetdruppels op haar voorhoofd schuren haar huid open
Vele zeep- en zweetvlekken verstijven haar loshangend schort
Tussen haar vooroverhangend haar kijkt ze uitgeput naar de wastobbe
Reacties op 'Wastobbe'
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?