Gedropen
Bij de avonturen
van Tom Poes en heer Bommel
geeft iets kleins en nietigs
misschien beeldende geest
aan de geschiedenis
op Bommelsteins eettafel
in gerieflijk hotel
groot kasteel of schamel hutje
staat ergens een korte kaars
dik grillig en verschrompeld
vol uitstulpend vet
spreekt zonder vlam
schept bezadigd afwachten
rustig zijn op het ogenblik
elke spanning al wart komt
zal door helpend wonder
heerlijke verrassing brengen.
Han Messie
Reacties op 'Gedropen'
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?