De pijn al voorbij
licht had geen kracht
het pad slingerde doelloos
rond zwart van een gat
jij wist van de rand
het struikelen een val
de pijn al voorbij
had geen oog voor
vogels die schreeuwden
draaiend in angstige vlucht
jij spiraalde in grijs
zag bij zwart raken
een groen stukje staan
een bloem
bloeiend voor leven
wilde haar hart aan jou geven
zij deelde haar kracht
jij kruiste het pad
zwart latend voor dromen
Reacties op 'De pijn al voorbij'
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?