Een tweede leven

ben aan het verschimmen
alleen de schijn blijkt nog
wat werkelijkheid te zijn

bleek en kleurloos
dwaal ik rond in een leven
dat lijkt te verstommen

maar diep van binnen
is in hoekjes en luwte
de lente voorzichtig begonnen

op onontgonnen gronden
ontkiemt reserve zaad
dat voor een tweede leven gaat

aan mij de eer
om later als herboren
nog wijsheid en geluk te scoren

Levens gedicht door: wil melker

Reacties op 'Een tweede leven'

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?

Reactie plaatsen


Uw naam:

Uw reactie:

Ik ga akkoord met de voorwaarden