Hemellicht
Alsof het me bijt van binnen,
me niet wil laten gaan.
Me wil laten blijven tot het einde,
laten vallen maar toch weer verder gaan.
Opgestaan en gaan lopen,
een pad zonder licht.
Toch elkaars vertrouwen,
handen vast, kijkend naar het hemellicht.
duizend sterren aan de hemel,
verward en verstoord.
Door het bloed vergoten en door de mensen verricht,
zo op de wereld zonder enig hemellicht.
Reacties op 'Hemellicht'
Op 05-12-2012 schreef Tine de Jong :
een mooi gedicht melan.
Heb altijd vertrouwen in dit leven.
jij mag pas gaan als jou taak is volbracht hier,en het hemel-licht der sterren kijken ook hoe jij jou taak hier volbrengt.vallen en opstaan hoort erbij.