In licht craquelé



ik zie
je portret
in licht craquelé

uit scheurtjes
in tijd lekt de kleur
van pigment

jouw vitaal moment
heeft een waas van
vergeten leven gekregen

zelfs het mystieke
van je lach is in
diepte wat uitgevlakt

ik probeer met
de fijnste penselen
iets van die magie te helen

in retoucheren laat ik
de jaren ontdooien zo dat
je ziel zich weer kan ontplooien


wil melker

Levens gedicht door: wil melker

Reacties op 'In licht craquelé'

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?

Reactie plaatsen


Uw naam:

Uw reactie:

Ik ga akkoord met de voorwaarden