Levenstuin
In de tuin van haar leven
groeide een kleine roos
die zich een weg baande
door obstakels van het bestaan
schoonheid zich vertaalde
tussen tranen van dauwdruppels
door de wind gedragen
naar het licht van de zon
de groei te zoeken
in het diepste zijn
van kind naar volwassenheid
om als een mooie roos te ontluiken
dan in volle schoonheid te bloeien.
© Paula Hagenaars 2012
Reacties op 'Levenstuin'
Op 24-04-2013 schreef Tine de jong[net ff anders]:
Eeen heel mooi gedicht Paula.Zou je deze ook op het forum kunnen plaatsen bij forum[ Bloemen houden van mensen?]Alvast bedankt en een fijne dag>duik ook even mijn profiel in voor news]