Ontastbare slaapmuts
Wanneer ik pas in bed lig
zendt het kamerduister dikwijls
krioelende harde haartjes
naar me toe
die mijn huid wrijven steken
de zacht voortschuivende slaap
terugdrijven tegen de deur
maar mijn weerspannige geest
danst op losse spookvoeten
roept onderbewustzijn wakker
rondom het kussen
kookt een stormzee bij nacht
vol roze bliksemgloed
welke mij
vliedende gedachten schenkt
met golfgerol doet indutten
dit al eerder verschenen beeld
joeg tijdens de prille jaren
angstige waakzaamheid aan.
Reacties op 'Ontastbare slaapmuts'
Op 16-11-2012 schreef Tine de Jong :
wat een voortschuivend gedicht Han
Op 02-05-2012 schreef Catherine B.:
Mysterieus en raadselachtig.
Dromerig ;-)