Populistische eenvoud
ik voelde grond golven
wist hun agressie
kende vorm en kleur
rook nerveuze krachten
in onontkoombare hitte
tijdens de duur van het vuur
patronen schoten
uit een archaïsch verleden
om te innoveren in heden
herkenbaar in hun
beproefd strakke regie
van populistische eenvoud
de eenling verdween
in het schuim van de
immens rood ziedende zee
waren het eerst golven
later kolkten poelen verderf
tegen de borders van het paradijs
wil melker
Reacties op 'Populistische eenvoud'
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?