Valse regenbogen

ik voelde haar bui
ogen donkerden snel
armen schokten in weerklank

nog steeg de spanning
door het broeierig geluid
van haar lage stem

zij ontlaadde met
wijzende vingers
in het oplichten van schuld

ik voelde de inslag
stond aan de grond genageld
verschroeid door haar blik

als de donder ben ik weggegaan
een reepje zon liet valse
regenbogen in haar tranen staan