Waar onbegrip spookt

de stenen
hebben gesproken
zij hebben de
spoken gezien
die mij bedrogen

ik wist de muren
maakte contact
sprak met de vingers
over alle emoties
die ik in me had

zij warmden
mijn handen ieder
op eigen manier
bekenden hun afkomst
uit klei van de rivier

kennen de
echtheid van leven
waar onbegrip spookt
verwijzen standvastig
naar dimensies van hoop

wil melker