Ademloze huivering

Overkomt mij in
werkelijkheids dromen
geen zuurstof krijg ik
dan door jou

sprakeloos ben ik want jij
bent mijn spreken
sidder bij de muziek
van je stem
waar ik zo van hou

door je ogen verruimd
mijn blik naar oneindig
jij lieve ziele zuivering

zo zijn we
elkaars onderkomen

stort je gedachten stroom
maar in mij
dan word ik onze zee
vul me steeds opnieuw
met ademloze huivering

Liefdes gedicht door: corvanvliet

Reacties op 'Ademloze huivering'

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?

Reactie plaatsen


Uw naam:

Uw reactie:

Ik ga akkoord met de voorwaarden