In perspectiefloze kou
jij had de zon
al lang niet meer
vol zien schijnen
ik zag de kleuren
uit je gezicht en
ogen verdwijnen
je leefde al sober
op wikken en wegen
wist niets meer te geven
ooit had je bollen geplant
in zwart vruchtbare aarde
met warm groene hand
maar het winterde lang
in perspectiefloze kou
toch openen zij nu voor jou
met stralende kleuren en
in hun nieuwe licht zie ik
de lentelach weer op je gezicht
wil melker
Reacties op 'In perspectiefloze kou'
Op 07-04-2016 schreef wil melker:
Raissa,
dank je voor je lieve reactie..
en de lente komt er echt aan..
zeker dit weekend..
Geniet ervan..
Liefs,
wil
Op 06-04-2016 schreef Gedichtenlady:
Dat is leuk :). Mooi gedicht, verrassend geschreven en de lente is er inderdaad :)
nu nog een beetje hopen op lenteachtig weer :)
Groetjes Raissa