In zwart en bloot

ik draag zwart
omdat jij genomen hebt
wat ik bezat

veel bloot om jou
de pijn te laten zien
het lijf waarvan ik gruw

nog sijpelt af en toe
die grote rode vlek
over het wit dat ik ooit was

dan schreeuw ik
in mijn slaap als jouw handen
mijn onschuld doden

word ik gebroken wakker
in lamlendig grijs
dat niet wil wijken

ben in wit gestorven
alleen mijn lijf in
zwart en bloot is nog niet dood