Je zon doorschoten haar
een gedecideerde pas
de zonnebril die jij op had
trok alle aandacht
donker onder
zon doorschoten haar
dat goudblond krulde
je zwaai was ingetogen
maar vol verborgen kracht
zag verlangen in je lach
woorden bloeiden
zomers zacht in
tal van warme kleuren
tot jij die bril afnam
en ik verdronk in
jouw intense blauwe ogen
heb het paradijs gezien
voel me adam onder regenbogen
wil jij mijn eva zijn – misschien –
Reacties op 'Je zon doorschoten haar'
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?