Synchroon gelegd
ik dacht in geven
voor haar een
schitterend mozaïek te weven
het felgekleurde glas
in speelse lijnen waardoor
een vrolijke zon kon schijnen
verschillend in formaat
maar toch synchroon gelegd
als onze liefde die alles zegt
heb me gesneden aan tal
van scherpe kantjes en de
moeilijkste passages vermeden
schoonheid is allengs
in het geding geraakt ik heb
het kunstwerk maar niet afgemaakt
de praktijk bleek veel
weerbarstiger dan mijn gedachten
zonlicht zal nog even moeten wachten
wil melker
Reacties op 'Synchroon gelegd'
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?