Lentegevoel
warm was
de aarde
die zwart rulde
toen jij de
potten vulde
met lentegevoel
je lach
omhulde
scheutig de
eerste groene
krullen in het al
spruitend gewas
je kende
hun kleuren
rook bijna
de geuren in
het planten van
de blauwe druif
zo waren
de jaren maar
dit keer zal
het anders zijn
met de pijn van een
nieuwe geboorte
in een lerend
proces zullen
jouw handen en
woorden wegen
zoeken naar groei in een
fantastische lentebloei
wil melker
Reacties op 'Lentegevoel'
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?