Nachtelijk dagdromen

Met een hand vol zand
blik ik in het donker.
Ik hoor enkel de zee
zij rolt vredig over land.

Van de vele korrels
in mijn hand,
zou één de onze zijn.
Zij zou schijnen
als ik nu slapen zou.

Niet hier, nee...

Hier stranden de eenlingen
of koppels.
Zij zoeken naar pijn
of verdrijven deze.

Nee.

Morgen is het weer voorbij
dan is het weer donker
maar dan ver,
ver weg van mij.

© Bas Scheffer