Sterven in een oude jas
Bij een traag opkomende zon
smorgens in het vroege ochtend gloren
zacht wuivende stengels
van het rijpende volle koren
Daar tussen het hoge gewas
een snikkende oude vrouw
ineen gerold in haar oude jas
Daar tussen het volle koren
niet meer wetende wie zij was
de weg kwijt en totaal verloren
Zij stierf snikkend in haar oude jas
in het volle ochtend gloren
daar tussen het rijpe gewas
zij die door iedereen vergeten was
Reacties op 'Sterven in een oude jas'
Op 09-03-2011 schreef droomster:
Bedankt voor je reageren Paula,
helaas komt dit gebeuren te vaak voor,
warme groetjes droomster
Op 07-03-2011 schreef Paula Hagenaars:
Dit gedicht pakt me omdat 3 maanden terug een vrouw vermist werd in Middelburg. uiteindelijk terug gevonden in het water. Ze was ontsnapt toen er werk mensen bezig waren in haar huis. Maar zij wist ook niet meer de weg of haar naam.Ik kende haar vaag Groetjes Paula