Zijn eeuwenoude dromen
weer zuigt leem
als ik land schoon
van knoesten en dood hout
het is mijn loon
voor het vernietigen van
stukjes leven en hun ecodroom
wilde het uitgestrekte land
onder mijn strakke hand
tot grotere bloei zien komen
maar ging respectloos om
met wat al eeuwenlang
bestond in de vruchtbare grond
probeerde gras groener te maken
maar het groeien staakte
door een gans en muizenplaag
ben eindelijk gaan luisteren
naar de vogels en de wind
liet weer de bloemen komen
nu boer ik goed
is mijn land in harmonie en
bloeit zijn eeuwenoude dromen
wil melker
Reacties op 'Zijn eeuwenoude dromen'
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?