Eenzaam en pijn

Ken je dat gevoel?
Dat je machteloos staat
Je weet vast wel wat ik bedoel
En waar het over gaat
Die mensen die jou pijn doen
Die mensen wil je niet vergeven
Je vraagt je af waar is mijn waardigheid gebleven?
Die pijn door je heen
Zou als diegenen dat doen zo doet er geen een
Je zou ze het liefst ergens achterlaten
Het liefst helemaal eenzaam en verlaten
Maar die mensen komen altijd terug
Ook al keer jij ze de rug
Zelfs na 20 jaar kennen ze niet eens het gebaar
Dat misschien wel respect zou kunnen heten
Maar zij verdienen dat niet want zij zijn het ook vergeten
Die pijn die aangericht is zou nooit meer kunnen helen
En het ergste misschien kan het hun ook niets schelen
Zij zullen altijd zou zijn,tenzij ze denken te veranderen
Maar vergeet nooit die pijn!

Overige gedicht door: De onbekende dichter

Reacties op 'Eenzaam en pijn'

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?

Reactie plaatsen


Uw naam:

Uw reactie:

Ik ga akkoord met de voorwaarden