Kameraad
Het bebloede lijf van hem, donkerrood,
de jongen aan mijn zijde.
Het stuk tussen leven en dood,
een korte transitie voor ons beiden.
Waar suizende kogels vliegen,
en het lot je net niet raakt.
Je hersenen bedriegen,
tot je laatste adem slaakt.
Een ongewonnen strijd,
een gevecht tegen de ziel.
Wanneer men het risico vermijd,
en aan geluk ten prooi viel.
Overleven is een utopie,
de transitie geraakt zijn eind.
Nu ik je zo naast me zie,
Mein Kamerad, Mein Feind.
Reacties op 'Kameraad'
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?