Nachtmens

Ik zit uit het raam te turen.
Ik zit hier al vele uren.
Ik hoor een geluid.
Het is het geluid van de nacht
die zijn donkere mantel
over de aarde heen werpt.

Het word nacht.
De zon sterft.
De maan gaat nu aan de hemel staan.
De zon kan de nacht niet verslaan
alle deuren sluiten
maar een paar gaan open
de nachtmensen komen buiten

Overige gedicht door: De onbekende dichter

Reacties op 'Nachtmens'

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?

Reactie plaatsen


Uw naam:

Uw reactie:

Ik ga akkoord met de voorwaarden