Onbezoedeld blazoen

In het licht van goudgele zonneschijn
tast ik in het het ledige, het niets.
Een pijn die vervliedt, alles wit
om mij heen, als mijn gedachten.

Sprankelend water, een fontein, beekjes
helder stromend als woorden vol lof.
De ziel gevuld met weemoed, maar het lichaam
gehuld in een warme gloed.

Waarheid diep in mij zo puur, nog groen...
als ware het een onbezoedeld blazoen.