De verwoesting
De blik in haar kinderogen
is gebroken
dof geworden
wanneer
ze vol verbijstering
opkijkt naar de duisternis
die gecreërd werd
door de mensen die ze vertrouwde
Moeizaam baant ze zich een weg
doorheen pijn en ellende
samen met haar mama aan de hand
op zoek naar wie leeft
op zoek naar haar papa
maar ergens weet ze wel
papa komt nooit meer terug
die gedacht maakt haar opeens bang
angstig
het kleine meisje grijpt naar mama's hand
"mama", fluistert ze zacht
"mama, ik wil niet dood"
en terwijl ze kijkt naar haar dochtertje
word ze overmand van verdriet
een traan parelt over haar wang
"sttt, kleine schat"
"mama gaat je vertellen over de hemel..."
voorzichtig stappen ze door
en plots
werd alles stil
Reacties op 'De verwoesting'
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?