Stil

Het is stil in huis de gordijnen dicht
om de wereld buiten te sluiten
maar de vier muren om je heen
en je rusteloze hart drijven je naar buiten
Waar de wereld je omarmd
in een tomeloze vaart, alleen maar onrust baart
en je noodlot niet lijkt te stuiten.

Wees stil mijn lief schreeuw niet over mij heen
Wees stil zo dat ik met je kan praten
Wees stil wees stil wees stil mijn lief
Ik heb je nooit verlaten.
Al klopt mijn hart niet meer in mijn borst
Maar in de velden en straten.
In elke vogel, elke boom de zee en de lucht
kun je mij horen praten.

Wees stil mijn lief, zoek in je hart
daar waar alles word geboren
daar droog ik je tranen, daar hou ik je vast
daar kan ik mijn Jannetje horen.

Verdriet gedicht door: Djev

Reacties op 'Stil'

Op 23-10-2012 schreef Tine de Jong :
verdrietig maar erg mooi

Reactie plaatsen


Uw naam:

Uw reactie:

Ik ga akkoord met de voorwaarden