Gedichten

Op de troon

Door 't blijmoedig wakende Amsterdam
begeeft een trotse vrouw zich met haar gezin,
man en dochters, vol opgewekte zin,
naar het wachtende paleis aan de Dam.

Een goddelijke, wereldbeluste vlam
brandt in de nieuwe, geliefde vorstin,
Nederlands hooggeëerde koningin,
die eens uit het Argentijnse rijk hier kwam.

Vrolijk bemoedigd door de Nieuwe Kerk
droomt echtgenoot en vader Alexander
over zijn glanzend, thans beginnend werk:

"Een toekomstwens, welk' ik nooit verander:
eendracht van mijn onderdanen strale sterk;
men zoekt steeds vrede met elkander."

Han Messie.

Actualiteits gedicht door: Han Messie

Tweeten