Gedichten

Dood en leven

Ik wandel in een oase van rust
in de eerste lentezon
langs de zerken van de begraafplaats.
Ontluikend leven en de dood
gaan in een waas van tranen en een glimlach
in elkaar over.
Hier liggen mijn geliefden.
In enkele jaren nu slechts enkele meters
van elkaar verwijderd.
Ik heb enkel nog herinneringen en heimwee
naar wat ik niet meer heb.
Vergankelijk leven......eeuwig leven......
Zal ik hen daar weerzien,
waar geen verdriet zal zijn en geen pijn?
Voor eeuwig bij Hem, Die ons is voorgegaan?
God weet het......
Ik geloof het.....

Blijmoedig en dankbaar voor dat zeker weten
luister ik naar de vogels en loop vredig verder...

Christelijke gedicht door: Joke Jeursen-Dek

Tweeten