Gedichten

Tachtig jaren

Laten de jaren gevlogen zijn
als de kinderen die 't nest verlieten
als dromen die hun vleugels uitsloegen
en verdwenen in de mist..

Herinneringen blijven
opgeslagen,gedocumenteerd in 't hart
die zaal waar je kunt kijken
naar de oude filmbeelden van weleer
samen met haar die daar al jaren woont

Een pilaar die je niet kunt missen,
een steun in barre tijden, een liefde
voor 't leven.
Eens zullen jullie ook je vleugels uitslaan
naar 't paleis in de lucht
wat eeuwig vaste grond heeft.

Maar nu is de film nog niet ten eind...
herinneringen voor later worden nu gemaakt.
De rollen zijn toebedeeld,
zijn op 't lijf beschreven
om verder te spelen
en 't witte doek in te kleuren tot
een fantastisch schouwspel.

Verjaardags gedicht door: Yvonne

Tweeten