Gedichten

Viola

In de waas van vroege morgen
hoor ik het ritme van je zacht getik
Witte laagje sneeuw bedekt jouw licht
gekrulde blaadjes, bloemkroon ontwaakt.

Dunne meeldraadjes beginnen te
dansen op de maat van het ogenblik
Leef vanuit het hart mijn liefste en raak
mij het leven met al je fluweelzachte geuren.

Het beeld in de stralen van de zon
Kwetsbaar en toch weerbaar in een tuin
waar je stilte warmte uitstraalt, sterk maar
zo breekbaar, nog zoveel te leren en ontdekken.

O Viola, met mijn liefde probeer ik je
te omarmen maar zorg goed voor jezelf
Geef licht, water zodat je verder kan groeien
Ruimte om te leven, levenslust om te overleven.

Liefdes gedicht door: Catherine B.

Tweeten