Gedichten

Opluchting

Het vertrouwde woonkasteel verlaten.
Een korte reis vol springende vrees
van een beloerde, weerloze koolmees.
Bemoediging mag slechts flauwtjes baten...

Een vreemde gang in, wachtend _ gelaten,
omringd door gefluister, onvatbaar en hees.
Vastgebonden worden aan ziel en vlees.
Stinkend gas ruiken: het bewustzijn laten.

Pas ontwaakt, met een keel, die stekend brandt!
Steeds dat gehate sap moeten drinken.
Luchtig, bondig, blijmoedig meldt de krant:

"Een verlichtende boodschap mag klinken:
Prinsjes amandelkwaal is overmand;
zijn gezondheid zal weer vrolijk blinken!"

Han Messie.

Ziekte gedicht door: Han Messie

Tweeten