Gedichten

De goede waardin

hij zit altijd op dezelfde hoek
in zijn vertrouwde bar
met trillende handen draaien,
de bladzijden uit zijn boek.

hij bestelt een grote cognac,
zuipt een flinke neut ervan
kijkt dan angstig in het rond,
voelt zich niet echt op z\'n gemak.

na menig glazen drinken
gaan zijn wazige ogen open
ook de problemen met z’n handen,
beginnen stilaan af te slinken.

onzekerheid gaat nu verdwijnen
hij begint zelfs al veel te praten
maar het gevaar ligt op de loer,
om zijn moraal te ondermijnen.

uren vloeien nu als water
de waardin gaat iets vertellen
en de man staat op,verlaat de zaak,
maar zonder zijn vriend de kater.

misschien verdient ze niet veel centen,
want “onbetaalbaar” is haar naam
een goede waardin die zwijgt…
maar kent heel goed, haar patiënten!


Metske,2016

Levens gedicht door: metske

Tweeten