Gedichten

Lichtpuntjes

Er waren mooie tijden bij
In mijn verrotte leven
Jaren van geluk met mensen
Om wie ik heb gegeven
Tijden dat de zon zo vrolijk scheen
En warmte gaf als jij
Tot je onder ging, verdween
Verzadigd was van mij

Er waren dagen bij
Nutteloze dagen
Waarop ik wist, niets wordt beter
Waar alles tegenzat
Niets lukte, voor geen meter
Dat ik, die jou aanbad
Weggemoffeld werd
Geveegd onder de mat

Er waren dromen bij
Mooie dromen
Waarin wij op zwoele plekken komen
O zo mooi maar irreeel
Waar ik je terug kon dromen
Jou eens niet verveel

Er was een tijd
Een nare tijd
Dat ik vervloekte
Dat ik jou liet in mijn leven
Die tijd is nu voorbij
Wat mooi is, is gebleven

Liefdes gedicht door: Henk Hoek

Tweeten