Gedichten

Met lange golven

ik zag je
driftig schrijven
in het natte zand

woorden die jij
van de daken
had willen schreeuwen

maar je kon
de stilte niet verstoren
van het eindeloze strand

waar meeuwen
keken naar de sporen
van je voeten

in het cirkelend zoeken
naar een karig maal
zij vonden slechts je boeken

de woorden opgevist
door een trage vloed van zee
die met lange golven alles wist

Liefdes gedicht door: wil melker

Tweeten