Gedichten

Sporen van sprookjes

je bent nooit overladen
met bloemen en grote cadeaus
jij wilt het kleine
verwondering over het fijne

een wolk die
aan de hemel zeilt
krijgt een warme lach
terwijl je ogen zich verblijden

hand in hand
zomaar lopen onder bomen
open plekken ontdekken
sporen van sprookjes op mos

het weidse zicht genieten
in scheiding met de hei
nog staan er boompjes vrij
maar zij groeien snel naar bos

samen leven in liefde
met de natuur als goede buur
meer is er niet nodig
geluk maakt de rest overbodig

Liefdes gedicht door: wil melker

Tweeten