Hysterische extase
je beweegt
gracieus en
frivool op de
langzame warme
strijk van een
onbekende viool
in het orkest
gegrepen door
de muziek
dans jij een
schoonheid vrij
die zelden zo
fraai met voeten
getreden is
jij en de melodie
trekken het publiek
uit een hysterische
extase voor het
wonder dat hier
zomaar op de
dansvloer geschiedt
zacht echoot
nog stilte in
het mystieke
samenspel dat door
zijn apotheose uit
pure liefde goddelijk
samensmelt
wil melker
Reacties op 'Hysterische extase'
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?