Gedichten

Hysterische extase

je beweegt
gracieus en
frivool op de
langzame warme
strijk van een
onbekende viool
in het orkest

gegrepen door
de muziek
dans jij een
schoonheid vrij
die zelden zo
fraai met voeten
getreden is

jij en de melodie
trekken het publiek
uit een hysterische
extase voor het
wonder dat hier
zomaar op de
dansvloer geschiedt

zacht echoot
nog stilte in
het mystieke
samenspel dat door
zijn apotheose uit
pure liefde goddelijk
samensmelt


wil melker

gedicht door: wil melker

Tweeten