Jouw stoet

ik zag je
met gevolg
door de wolken
zwieren

licht spatte in
duizend kleuren
uiteen die
regenbogen
vierden

jouw ogen
horizonden
de flauw gebogen
verten toen
jij de teugels even
flink liet vieren

slechts een
vage mist
wist waar jij
gebleven was
toen jouw stoet
eenmaal gas
gegeven had

wil melker