Laten sporen schaduw gaan

ik heb je handen gelezen
kringen rond je pols bekeken
maar in je ogen
zie ik een heel ander beeld

de jaren hebben
stempels op je huid gedrukt
om het bestaan te structureren
uit opvoeding en verder leren

maar in ervaren
met liefde en verstaan
diepen lijnen minder uit
laten sporen schaduw gaan

ik lees het speelse
voel de warme kracht
in ogen die de tijd voorbij zijn
met hun aanstekelijke lach

Levens gedicht door: wil melker

Reacties op 'Laten sporen schaduw gaan'

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?

Reactie plaatsen


Uw naam:

Uw reactie:

Ik ga akkoord met de voorwaarden