Gedichten

De gelukkigste tranen

Denk je echt niet misschien dat er iemand zoveel verder zal willen zien. Die zal voelen dat je ziel als bijzonder wellevend zal groeien, als echte magie.

Dan zal de gewortelde angst, door het herroverde zelf terug oplossen in het niets. En zal het fleuren van je mooie zelf terug door eigen ogen willen worden gezien.

Als zeker zal je dan terug durven openstaan voor echte liefde, die zo veel verder zal gaan dan alleen het wederzijdse verlangen. Die als mens totaal inzichtloos zo dom als werkelijk, liefde tot een misbegrepen beleving onwetend heeft weten vervangen.

Echte liefde komt als onschuldig maar ook als geduldig, meestal in alle rust zo vredig maar bewust erg vaag. Dat vertrouwen onverwachts bijna onzichtbaar zichzelf zal gaan tonen, maar spijtig genoeg vormt al het mooie zich erg traag.

En zo zal je uiteindelijk het onvergetelijke volledig bewust ervaren, de ziel vult het hart weer vol met de heerlijkheid zo prachtig ontstaan uit de gelukkigste tranen.

Ware liefde zal zich enorm krachtig vanuit jouw wezenlijke bron gaan hervormen, door een liefde voor jezelf als je meest liefdevolle zijn zal waarderen, waaruit de eerlijke liefde als herboren terug in je zal willen gaan leven. Waardoor je jouw angst en verdriet leert omarmen als lessen waaruit je wijselijk zal blijven leren.

Verlaat nu maar rustig het oordeel van jouw gekoesterde angst en al je innerlijke pijn, dan zal jouw verharde werkelijkheid verzwakken door een liefdevol bewustzijn.

En leef nu je leven zoals je echte ik jezelf wilt laten zien. Dan ben je als het ware klaar om de mooiste gift uit al jouw liefde, zonder meer, openhartig en zo oprecht dat alles bewonderingswaardig en terug als liefdevol kan worden gezien.

Liefdes gedicht door: End

Tweeten